Schrijven

Hoi Marcel,

Alles goed?

Goed te lezen dat jullie ‘mooiste dag…’ ook helemaal mooi verlopen is. Zitten jullie nog een beetje op een roze wolk?

Dat ‘geheim van de schrijver’ ga ik ook nog eens lezen. Omdat ik dat nu nog niet heb gedaan, kan ik ook niet beoordelen hoe Renate Dorrestein het precies heeft opgeschreven, maar eigenlijk vind ik het niet goed dat ze met zo’n getal naar buiten komt, zo van ‘schrijven is 15 keer herschrijven’. Daarmee maakt ze een creatief proces, wat schrijven is en wat het tot iets ‘hoogs’ maakt, tot een soort prestatieloop van 15 km.

Ik merk dat ik zelf stukken, zelfs kleine logjes, ook heel veel herschrijf. Maar ik als van tevoren zou gaan denken: ‘hierna nog 14 keer’, dan zou ik er helemaal geen zin meer in hebben. Ik heb dat ook een tijd gehad met huishoudelijke taken. Dan dacht ik: vandaag sta ik af te wassen en morgen weer en misschien nog wel 14.000 keer in mijn leven. Ja, dan staat de bus richting depressie natuurlijk al klaar. Dus persoonlijk vind ik dat Renate, als ambassadeur van het schrijverschap, zo niet over haar vak moet vertellen. Tenzij ze toekomstige concurrenten wil demotiveren natuurlijk. Maar zo gemakkelijk zal dat niet gaan, toch?

Die theorie van ‘het verhaal dat zich door jou wil laten vertellen’ hoor je vaker. Isabel Allende zegt ook dat het bij haar zo werkt. Bij mij heeft nog nooit een verhaal aangebeld. Het lijkt me wel prettig, maar misschien gebeurt het pas als je je wat nederiger opstelt of zo. Of misschien moet je op een bepaalde golflengte zitten. Wat denk jij?

Ik zag dat je op je weblog een wachtwoord-systeem invoert. Hoe werkt dat precies? En waar doe je dat voor? Om een beetje een besloten lezersgroep te krijgen?

Ik lees het wel.

Groetjes,

Janneke