28 juni 2003: Pieterburen-Winsum, 11 km

Vrijdagavond naar de Camping. Vier uur in de auto vanwege de TT. Drukte bij Amersfoort.

Mooi, schone camping, de tent staat in een half uur.

Om 6 uur gaat de wekker.

7.35 bij de bushalte. De bus komt en gaat niet naar Pieterburen. We lopen de laatste twee kilometer. Als we het beginpunt –  café ‘Het wapen van Hunsing’ –  binnenkomen, is er een mevrouw aan het stofzuigen. ‘Bent u al open?’ vraag ik beleefd. ‘Ik niet, maar het café wel’, is de reactie. ‘Dat is belangrijker’, reageer ik en kijk ondertussen om me heen of er buiten deze schoonmaakster nog iemand te vinden is die koffie kan maken. Wanneer ik op het punt sta het op te geven, vraagt de ‘schoonmaakster’ wat ik wil. Een koffie en een jus d’orange.

In het zonnetje buiten drinken we en maken onze vete van zo-even weer goed. Een vete over ons opstaan. Goed hè, om 6.15 uur de tent uit. Niet vreemd dat sommigen dan nog wat humeurig zijn..

Doel vandaag is Groningen, of maar zien hoe ver we komen.

Eenrum

Na een uur Eenrum. Korte rustpauze en foto van de kerktoren. Ik klaag over mijn hiel die schrijnt. Inspectie maakt duidelijk dat mijn sokken te versleten zijn om mee te lopen. We spreken af straks bij de camping sokken te verwisselen.

In Winsum aangekomen lopen we direct naar de camping. Bovenop de brug over het water krijgt Loen het benauwd. Ze trekt bleek weg, gaat zitten, ademt zwaar en klaagt over pijn in haar borst. Omstanders komen vragen wat er aan de hand is. Ook een man in een rolstoel biedt hulp aan. Een man die EHBO’er blijkt te zijn en verderop woont biedt zijn diensten aan. Het lijkt op hyperventilatie. Ademen in een plastic zak kan helpen. Dat doet het inderdaad.

De schrik zit er echter goed in. We lopen rustig naar de camping en besluiten de tocht voor vandaag voor gezien te houden. Later is Loen nog goed in staat bami met vegetarische balletjes en saté te maken.

We hebben de tent getest, ervaren hoe het ook al weer was om in een tent te slapen, gekookt en geluierd. De tocht is begonnen, de volgende keer bereiken we Groningen zeker.