Re: Fijne dag

We zitten in het donker bij het licht van de beeldschermen te werken. Een mooi moment om jou te mailen. (En nu gaat het licht weer aan… Weg sfeer..)

Het was een hele fijne dag. Precies zoals wij het wilden. Alles liep vanzelf, zonder stress. Wel ben ik twee uur van het avondgedeelte kwijt. Ik was er, ben waarschijnlijk met veel mensen aan het praten geweest, maar kan het me niet meer herinneren. Ook weet ik niet wat ik heb gegeten en of ik wel gegeten heb… Gelukkig is er nog wat eten overgebleven (we hadden een American Wedding Party). De rest van de avond en de dag staan me gelukkig nog heel helder voor de geest. En nu we gisteravond de video bekeken helemaal… Een mooie bruid, lieve mensen, leuke receptie, heerlijk eten en heel veel dansen in een echte keukendiscotheek met DJ, lampen en jaren tachtig-muziek. Om 4 uur stond ik de boel een beetje aan kant te maken. Lukte niet echt, pas gisteravond stonden alle meubels weer op hun plek..

De honeymoon was kort maar krachtig in de Eiffel. Mooi gebied, heerlijk gewandeld door een Tolkien-achtig landschap. Alleen het eten viel tegen, maar dat hadden we kunnen raden… Helaas moest ik donderdag naar een cursus, dus woensdagavond laat waren we thuis en om 0608 zat ik alweer in de trein naar Almelo. Het weekend hebben we de resterende dagen gevierd in Friesland. Vrienden die de foto’s hadden gemaakt, kwamen ons opzoeken en verblijden met vele stralende foto’s.

Het was al met al een dag om goed te herinneren. Over twee jaar weer een feestje, maar dan een andere aanleiding zoeken…

Het prettige van thuis een feest geven, is dat je huis in orde moet zijn. Sinds onze verhuizing waren een aantal zaken ongeregeld gebleven. Zo stonden er veertig boekendozen in de huiskamer, maar geen boekenkast. Hingen er draadjes uit het plafond – met soms een peertje – maar ontbraken er lampen. En hingen gordijnen aan punaises voor het raam, want luxaflex of andere raamdecoratie ontbraken. Dat hebben we de weken voor het huwelijk rechtgezet. En dus hebben we nu een boekenkast, veel cd’s erbij en een ‘echte’ bibliotheek.

Ondertussen lees ik Renate Dorresteins ‘Het geheim van de schrijver’. Zeer leerzaam, maar misschien ook wel erg demotiverend. Schrijven is in haar visie heel veel herschrijven… Mezelf een beetje kennende ben ik na drie keer wel ‘uitgeherschrijft’. Zij heeft het over acht tot vijftien keren. En dan soms nog niet zeker weten of dat het verhaal was dat in je zat en via jou eruit wilde… Maar verder heel leerzaam over perspectief, structuur, compositie en vorm van een verhaal. Ik ben heel benieuwd welk verhaal zich via mij aan de wereld wil tonen.

Groetjes,

Marcel