Bedenk je drie keer voor je iets schrijft

Drie is het getal van de heilige drie-eenheid. Drie is van een triootje, een veelgeuite fantasie door mannen (en steeds meer vrouwen). Drie is het toppunt van volmaaktheid (omne trinium perfectum). Drie komt voor in bekende uitdrukkingen, waarvan de mooiste toch wel is: ‘Al het goede komt in drievoud’. Veel beter toch dan ‘driemaal is scheepsrecht’.

Met het getal drie werd de tijd geboren. In de Griekse mythologie weven drie Moiren ons levenslot. In de Scandinavische mythologie heten zij de Nornen. Hun namen Urd, Verdandi en Skuld: ‘dat wat was’, ‘dat wat wordt’ en ‘dat wat zal komen’. In de drie liggen dus aanvang, midden en einde besloten.

Het getal drie is het getal van actie en beweging. En van groei en vruchtbaarheid. Het staat voor het leven wat steeds nieuwe vormen laat ontstaan. De drie is uiteraard bekend van de driehoek. De basispunten staan voor de dualiteit en de punt van de driehoek is de dynamiek en de groei.

Oké, tot zover de Wikipedia-kennis. Waarom schrijf ik dit?

Welnu, omdat ik mezelf een nieuwe opdracht ga geven. Elk verhaal van mij bestaat voortaan uit 333 woorden. Exclusief de titel. En volgens de WordPress-teller. Ik schrijf elke een, drie, zes of negen dagen één verhaal. De onderwerpen gaan over van alles. Omdat mijn leven over van alles en meer gaat. Sommige verhalen komen ook elders te staan, maar het meeste is exclusief voor deze site. 333 Woorden. En verder geen regels.

Maar waarom die beperking?

In de beperking toont zich de meester, om maar eens een ander bekend gezegde te citeren. Tot nu toe waren mijn verhalen zo rond de vijfhonderd woorden. Een mooi aantal, maar eigenlijk te lang voor drukke lezers. Wil je echt de kern raken, dan is schrijven schrappen. Dat betekent dus ook langer nadenken, spitsvondiger zijn en nog meer focussen op de boodschap.