De drie redenen waarom we liever uitstellen

Ons gedrag wordt voor een groot deel bepaald door wat we denken. En wat we denken door de ervaringen die we hebben gehad. Deze ervaringen en onze gedachten hebben invloed op wat we als resultaat van ons handelen verwachten, de waarde die we aan gebeurtenissen geven en daarnaast voeden ze onze impulsiviteit. Drie redenen waarom we uitstellen…

1. Verwachtingen

Als je in je leven veel afwijzingen hebt meegemaakt dan is de kans groot dat je bij nieuwe gebeurtenissen daar bewust of onbewust rekening mee gaat houden. Je gaat bepaalde reacties verwachten. En als je veel afwijzing krijgt (of een gebrek aan waardering), dan daalt bij velen de motivatie om er überhaupt aan te beginnen. Waarom zou je ook als het toch niets oplevert…

2. Waarde

Wat vind jij leuk om te doen? Echt het allerleukste om te doen… Iets waarvoor ik je midden in de nacht wakker kan maken…. En waar heb je een hekel aan? Waar loop je het liefste met een grote boog omheen?

Wat je doet, kan ontzettend leuk zijn. Of je hebt er een geweldige hekel aan. Maar waarschijnlijk iets daar tussenin. Welk gevoel het ook is, de waarde die het doen voor je heeft, bepaalt of je het snel en makkelijk oppakt of het liever voor je uitschuift.

3. Impulsiviteit

Je kent ongetwijfeld de marshmallow-test: kinderen krijgen een marshmallow voorgeschoteld en krijgen te horen dat ze er nog eentje krijgen als ze de marshmallow een tijdje laten staan. De moeite die het kost om te wachten is duidelijk af te lezen aan de gezichten. Helaas is de video niet meer op YouTube toegankelijk.

Minstens even interessant is het effect op het latere leven van de kinderen:

Als volwassenen kennen we vergelijkbare verleidingen. Een roker weet dat op de lange termijn de gevolgen van dagelijks een pakje sigaretten zeer ernstig kunnen zijn. Maar die sigaret nu opsteken is wel erg lekker. Een bmi boven de 25 is voor mijn gezondheid niet wenselijk. Maar dat stuk chocola dat ik vanmiddag kreeg, kan toch beter op mijn tong smelten dan in de wikkel gewikkeld blijven…

Anders gezegd: de meeste mensen kiezen voor direct plezier NU dan groter plezier waar je langer op moet wachten. We schatten waarden die je snel kunt realiseren hoger in dan beloningen in de toekomst. Dit soort impulsiviteit is een continue basis voor ons handelen.

Drie redenen van uitstellen

En daarmee hebben we de drie basiscomponenten van uitstelgedrag te pakken. Althans, volgens onderzoeker Piers Steel. Hij onderscheidt:

Verwachting
Waarde
Impulsiviteit (=tijd)

Deze drie factoren bepalen onze motivatie en daardoor de mate van uitstel. Hoe geringer de zekerheid of de omvang van de beloning die op een taak volgt, hoe onwaarschijnlijker de kans dat we die taak met de volle inzet zullen voltooien. Hoe langer je op beloning moet wachten, hoe meer je motivatie inzakt en je de neiging hebt de taak uit te stellen.

Piers Steel heeft de drie componenten in een vergelijking voor uitstelgedrag gestopt. Die ziet er als volgt uit: