If nobody speaks of remarkable things - Jon McGregor

Hij is van 1976, en dit is zijn debuut uit 2002. Een aanrader van Barbara, die er erg enthousiast over is. Het kostte me veel moeite aan de schrijfstijl te wennen. Geen interpunctie, veel lange zinnen. Meer spreektaal dan schijftaal.

Ik begreep ook niet goed waar het wachten op was. Er zit een spanningsopbouw in het boek. Door gedetailleerde beschrijvingen van de gebeurtenissen op een dag in één straat word je als het ware meegezogen naar het einde. Alleen duurt het soms erg lang.

Het tweede verhaal is van een vrouw die in de ik-vorm vertelt over haar leven. De twee verhalen hebben absoluut iets met elkaar te maken, maar de tijdsconstructie is mij onduidelijk.

Uiteindelijk bereikt het verhaal van de straat zijn climax. Zeer beklemmend en fabelachtig geschreven. In de trein stroomden de tranen over mijn wangen. Toen ik het boek uit had, ben ik de eerte hoofdstukken weer gaan lezen. Toen begreep ik het beter. Misschien is dit zo’n boek dat je een tweede keer moet lezen om het helemaal door te laten dringen.

Al met al, toch zeker de moeite waard. Maar lees het wel in één ruk. Tenzij je Engels heel goed is…