Ondertrouw: snel en efficënt

Vandaag zijn we in ondertrouw gegaan. Om 9.15 waren we aan de beurt, om 9.28 stonden we al weer buiten…

Het is een formaliteit, maar dan hoeft het toch niet zo formeel gedaan te worden? Waarom niet iets meer ceremonie eraan gegeven? Per slot van rekening krijg je er als ambtenaar een volle dag vrij voor, dan is het wel aardig als je dat een beetje zou kunnen verantwoorden. Met 14 minuten lukt me dat niet.

Ondanks de snelle in en uitgeleiding van de ambtenaar, hebben we toch kunnen kennismaken met de trouwzaal. We keken eerst door de ramen naar binnen. Waren onder de indruk, maar twijfelden of iedereen wel een plaatsje zou kunnen krijgen. Bij het vertrek vroeg Loen aan de beveilgingsmevrouw of zij misschien wist wanneer de gele netten zouden verdwijnen. Al pratende bood de geüniformeerde mevrouw ons aan de trouwzaal te laten zien. ‘Ik had jullie al zien kijken. Ik vond het zo sneu dat de deur dicht was…’ De trouwzaal is mooi versierd. ‘Handgemaakte zijden, het heeft meer dan een miljoen gekost. Guldens.’ Maar toch.

Het heeft wel stijl. En het blijkt dat de meeste mensen wel een plaatsje kunnen krijgen. Aan de wand is een zitrand. Het bruidspaar zit onder een hemelbed…

Na afloop koffie gedronken. Voor de verandering niet bij het Grand Café. We wachten nog steeds op hun offerte. We zijn naar Café Van Beek gegaan…