Thérèse Desqueyroux

Hoe mooi gefilmd ook, uiteindelijk raakt de film je niet echt. De blikken van Audrey Tautou zijn prachtig, maar ik kon niet echt lezen wat er door haar heenging.

De keuze van regisseur Claude Miller om het verhaal chronologisch te vertellen (‘films met flash-backs zijn voor de zaterdagavond’) pakt niet goed uit. Het boek en de eerdere versie van de film uit 1962 doen het dan ook veel beter.

In de film van 1962 speelt Emmanuelle Riva de hoofdrol. Dezelde Riva die in Amour weergaloos was. Kortom: zwartwit wint.