Voor de leeuwen

Hé koning Willem II,

Nee hoor, ik ben niet sjacherijnig meer. Ik hou het nooit zo lang vol, maar heb er soms wel even behoefte aan. Ik vind het ook wel lekker, beetje boos zijn. “In je boosheid zit je kracht”, heb ik geleerd van de psych. Zo voelt het ook altijd wel.

Nou, we denken toch hetzelfde over politici geloof ik. Ik wist trouwens niet dat de politiek zo’n extreem ego-wereldje was. Toch een vervelend idee dat dat allemaal meespeelt op de achtergrond van ons landsbestuur.

Je schrijft dat je nu nog ‘last’ hebt van dingen die je over hebt gehouden aan je JS-tijd. Knap dat je dat onderkent. Maar dat je nooit liegt, dat lieg je. Misschien lieg je weinig, of heb je er moeite mee, maar laatst stond er weer een heel stuk in het NRC dat we allemaal per dag iets van 13 keer liegen. Dat moet ook, want liegen blijkt de smeerolie voor het intermenselijke contact. Het verhaal ging ook over een experiment waarin studenten probeerden om een bepaald aantal dagen niet te liegen. Dat moesten ze afbreken, want die studenten kwamen in grote problemen.

Ikzelf heb vroeger extreem veel gelogen. Niet omdat ik dat prettig vond, maar omdat ik geen idee had van wie ik was en wat ik wilde. Ik wist wel precies waar anderen behoefte aan hadden (ben ‘empathisch hoogbegaafd’ en wat ze van me wilden horen en dat zei ik dan maar. Maar dat is toch echt liegen. Die empathie is, behalve heel prettig, dus ook een soort valkuil, omdat ik nog altijd op moet passen dat ik vanuit mezelf reageer en niet vanuit de wens van de ander, die ik vaak eerder voel en erken. Ik maak nu het onderscheid tussen mensen met wie ik oppervlakkig omga – die krijgen soms niet de echte Janneke te zien – en de mensen met wie ik echt een band voel. Tegenover die mensen wil ik zo eerlijk mogelijk zijn over mezelf. Dat voelt ook eigenlijk het prettigst, al vind ik het soms nog steeds doodeng.

Het beginnen van mijn log komt voor een deel voort uit mijn wens om mezelf te laten zien zoals ik ben. Ik word, al loggend, niet beïnvloed door de wensen en behoeftes van anderen, dus voor mij is dit de ideale manier om te oefenen in ‘mezelf zijn’. Dat bevalt tot nu toe erg goed.

Nou, je laatste twee dagjes he, voordat je jezelf ‘voor de leeuwen werpt’… Ik zal het wel missen hoor, dit wekelijkse gesprekje met de Minister President. Zelf ben ik over twee weken weg en dan rond de 21ste aug. weer terug. Mag ik je dan nu een hele fijne vakantie toewensen? Nou, daar komt-ie dan: een hele fijne vakantie. En zul je de beren niet voeren en de tijgers niet aaien? En goed oefenen in het ‘ja’ zeggen op het goede moment? (Timing is everything!) Tot later!

Liefs,

Janneke