Wat zegt dat over mij…

Hoi schrijf-ster,

Meteen maar een reactie. (Ben eigenlijk vrij vandaag, maar zit toch op mijn werk. Wat zegt dat over mij…)

In het rijtje zolderkamer, slechte jeugd en drank is alleen dat laatste iets wat daadwerkelijk bestaat. Maar niet in de slechte zin van het woord. Ik drink als veel mensen. Door de weeks zelden, in het weekend soms. Tegenwoordig alleen nog wijn, vroeger ook bier. Af en toe aangeschoten, heel soms erger, maar nog nooit over de grens gegaan. Ik weet precies waar de overgang naar misselijkheid en vergeten ligt. Maar ik schijn heel leuk aan te kunnen schieten… Pijnlijk is het dus niet. Maar als bron van romans zal ik het niet echt kunnen gebruiken…

Mijn fifteen minutes of fame bevonden zich in de periode 1988-1990. Ik was toen landelijk voorzitter van een (politieke) jongerenorganisatie. Er waren verkiezingen in 1989 en we pleitten o.a. voor het afschaffen van het bijzonder onderwijs. Daar maakte een journalist een radio-item van en dat leidde tot een groot interview in Trouw en een item bij EO’s Tijdsein.

Verder was mijn kop in die periode o.a. te zien bij Brandpunt, NOS journaal (opnamen van mij tijdens een congres), Elsevier, lokale kranten, etc. Stoer hè. Als tegenwoordig een camera van een (lokale) omroep mij nadert, reageer ik altijd met: ‘Ik ben al op tv geweest.’

Dank je wel voor de complimenten over mijn schrijven! Ik herken me wel in die drempel, maar het duwtje van de laatste maanden is goed geweest. Ik ben niet bang dat ik droog zal komen te staan. Jij inspireert me tot kijken en ontdekken dat alledaagse dingen vaak ook heel mooi zijn in woorden. En het plaatsen van onze e-mailuitwisseling is toch ook een regelmatig terugkomende en leesbare toevoeging…smile Dus we gaan niet voor besloten logs. Direct de vrijheid nemen en alles laten zien…?

Mooie bijdrage in DOEI. En verrassend hoe jij met een woord kunt associëren.

“Het was een toevallige ontmoeting, want hij was op weg naar iemand anders.”

Wat mij betreft mag je niet meer zeggen dat je niet sterk bent in ‘cryptische boodschappen’. Weet je wel zeker dat hij op weg was naar iemand anders? Het kan soms verrassend terugkomen. Voor je het weet is het er weer. En waarom niet? Als het zonder pijn en inspanning kan en je jezelf kunt blijven? De situatie nu is anders dan toen met die bekers. Er is ook een hele andere vorm van competitie… Ik probeer tegenwoordig niets uit te sluiten, weg te duwen of te ontlopen. Wat komt, komt.

Te beginnen met een weblog.

Marcel

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *