Een portie geduld voor Wouter Bos

Vanavond was Wouter Bos bij Oog in Oog van de Vara. Opnieuw werd ik getroffen door de sympathie van de zoekende, twijfelende politicus die zo graag lijsttrekker van de PvdA wil worden. De spanning is van zijn gezicht af te lezen, zo ongeduldig lijkt hij in zijn hang naar de eerste plek.

Ik vind van de vier kandidaten Wouter Bos de meest capabele en interessantste lijsttrekker. Toch hoop ik van harte dat niet Bos maar Jeltje van Nieuwenhoven dinsdag a.s. als nieuwe politiek leider van de PvdA wordt gekozen.

Waarom?

Het afbreukrisico acht ik te groot. Als Bos lijsttrekker wordt, goede verkiezingen maakt (de PvdA zal met elke lijsttrekker beter scoren dan 15 mei) en de oppositieleider wordt, loopt ie elke dag kans tegen te vallen.

Wouter Bos is een man van de nuance. Niet van de rechte lijn. Hij is inhoudelijk zeker goed, maar zal naar mijn mening te weinig afstand kunnen nemen van het kabinet, mede uit de strategische overweging dat de PvdA later een van de partijen nodig heeft om zelf weer te kunnen regeren.

Een vlakke PvdA scoort uiteindelijk slechter in de verkiezingen dan een uitgesproken PvdA.

Uitgesproken is Jeltje van Nieuwenhoven. Zij kan de harde, rechtlijnige koers vertegenwoordigen. Ik hoorde haar zelfs weer om een nieuw beginselprogramma roepen, hoe hardlijnig wil je ze hebben.

In de schaduw van Jeltje kan Bos zich ontwikkelen. Hij is de tweede man, die richting 2007 meer en meer op de voorgrond kan treden. Hij heeft geoefend, is de ergste liefheid kwijt en maakt de beste verkiezingen van een nieuwe lijsttrekker ooit. In 2007.

Nog even geduld Wouter. Mijn stem heb je. Over vier jaar.