ICQ – I seek you
Mijn eerste digitale date stamt uit 1997, een periode waarin internet (toen nog met hoofdletter geschreven) geen datingsites kende. Het web was net de grafische mogelijkheden aan het verkennen, databases waren er nog weinig.
Wie een nieuwe relatie zocht, vertrouwde op de 1-in-3-advertenties van de Volkskrant, probeerde de kroeg, nam een hobby of keek rond op het werk. Of, en dat was ook nieuw, belde dure 06-nummers waarmee je in een soort carrousel aan anderen werd gekoppeld. Als je geluk had tenminste, meestal werd je aan het dure lijntje gehouden.
Was er dan niets digitaal mogelijk? Jawel, we kenden in die tijd ICQ, uitgesproken als “I seek you”, een eerste versie van de digitale babbelbox waarmee je ook bestanden (lees foto’s) kon versturen. Als nieuwsgierige twintiger met verslavingsneiging was ik al snel urenlang op de verschillende chatboxen actief. Nederlanders waren er weinig, en wat actief was, waren vooral mannen, maar in de V.S. was het aantal digitale dames al fors. En die waren leuk.
Kwam je in de Nederlandse chatboxen nogal veel slap geleuter tegen, de Amerikanen durfden het gesprek aan te gaan. En na een goed gesprek volgde er vaak meer. Een e-mailuitwisseling, foto’s werden gestuurd en als je geluk had bleek de dame ook een webcam te hebben. Ik was blij een nachtmens te zijn, want er vielen heel wat uren slaap weg door de nieuwe ontmoetingen.
Mijn mooiste herinnering aan die nachten is Mary. Ze was open, spontaan, interessant en leuk. Alleen, ze was 42 (13 jaar ouder dan ik toen) en…. al oma. Toch weerhield me dat er niet van om later dat jaar, toen ik vanwege werk in Washington moest zijn, een paar dagen langer te blijven om Mary IRL te ontmoeten.
Na een lange treinreis stapte ik uit het station van de stad bij haar in de buurt. Buiten stond ze te wachten. Ik herkende haar meteen aan haar gezicht en stralende lach. Wat ik echter niet herkende was haar lengte (< 1.50) en haar ‘oma-jurk’. Dat waren aspecten van haar die uit de gesprekken en foto’s niet naar voren waren gekomen…
Na die eerste verrassing heb ik een paar dagen meegedraaid in een typisch Amerikaans huishouden. Dus veel eten, bowlen, naar het honkbal gaan en in een grote auto rijden. En vroeg naar bed om… te slapen. Thuisgekomen heb ik een abonnement op de Volkskrant genomen en ben ik maandenlang niet meer op ICQ geweest.
Geef een reactie