Ik probeer dieper in mijn jas te schuilen. De snijdende kou is weliswaar verdwenen, maar mijn lijf moet nog bijkomen van de zware vorst van de afgelopen twee weken. Ik loop door de laatste sneeuwresten die langzaam uit het straatbeeld verdwijnen. Herinnering aan een winter die geen 200 kilometer lang …
Ik kijk op mijn horloge. Half tien. De zon nadert de horizon. Het is rustig op dit deel van het strand. Vreemd. Bijna niemand van alle mensen die ik heb uitgenodigd is aanwezig. Ik begrijp er niets van. Van de week waren er rond dit tijdstip al meer dan dertig …
Mijn ervaring als single is tamelijk beperkt. Het grootste deel van mijn leven leefde ik met mensen onder één dak. Ik heb …
