Zalm en Balkenende vergeten de inhoud
Het is terecht dat Wouter Bos lang heeft gewacht met het bekendmaken van de premierskandidaat voor de PvdA. Nu Job Cohen ja heeft gezegd, gebeurt precies datgene wat Bos verwachtte: alle aandacht richt zich op de persoon Cohen. De inhoud, toch al niet nadrukkelijk aanwezig in de campagne, is nog verder naar achteren verdwenen.
‘We willen weten wat we aan Cohen hebben, daar hebben de kiezers recht op’, zo klinkt het uit de monden van Balkenende en Zalm. Dat lijkt logisch, maar is het niet. Bos heeft vanaf het eerste moment duidelijk gemaakt dat hij de politiek leider is én niet in het kabinet gaat zitten. Dat is misschien nieuw in de moderne parlementaire geschiedenis, maar niet onmogelijk. En als je dualiteit in de kamer belangrijk vindt, is er zelfs veel voor te zeggen. Overigens is de politiek leider van de VVD fractievoorzitter Zalm, niet vice-premier Remkes.
Alle politici stellen dat ze erop rekenen dat kiezers achter hun partij staan vanwege de inhoud, het partijprogramma, de idealen. En pas op de tweede plaats achter de mensen. Omdat ze die vertrouwen. Met of zonder ‘lekker kontje’. Maar nu het voor VVD en CDA bedreigend wordt, gaat het niet meer om de inhoud, enkel om de persoon. Mensen stemmen echter niet op de minister-president. Als we dat willen, veranderen we de wet. Dan zal elke partij een premierskandidaat naar voren schuiven. Dan gaat het om de poppetjes en in de tweede plaats om de inhoud.
Paars
Een ander verwijt dat we gisteren hoorden is dat Cohen een vertegenwoordiger van Paars is. Foei PvdA, dat mag toch niet.
De VVD heeft diverse paarse bewindslieden hoog op de lijst staan. Het begint al met nummer 1, Zalm, acht jaar paars. De Grave, Remkes, Hoogervorst, allemaal paars. Is dat erg? Nee. Ook Wouter Bos heeft een paars verleden. Is dat erg?
Job Cohen heeft twee jaar paarse ervaring als staatssecretaris. Op de moeilijkste post, vluchtelingenzaken. Vriend en vijand vinden dat hij het die periode goed deed.
Hoewel ik niets tegen paars heb, integendeel, begrijp ik dat het op dit moment geen actueel thema is. Dat Bos ageert tegen de mentaliteit van paars, de mentaliteit waar Fortuyn met succes de strijden tegen aanbond, is terecht.
De stijl van de politiek hoort te passen bij de huidige tijd. 2003 is geen paarse tijd. Dat betekent echter niet dat goede bewindslieden van paars, zoals Zalm, Bos en Cohen outcast zijn geworden.
Geef een reactie