Carrièrevrouw met taalgevoel

In één van mijn eerste datingprofielen schreef ik:

Ze zeggen dat single carrièrevrouwen niet aan de man kunnen komen. Dat mannen ‘bang’ zijn voor vrouwen met goede banen… of dat de vrouwen te kieskeurig zijn. Dat laatste kan ik niet beoordelen, maar ik zou best kennis willen maken met een ‘carrièrevrouw’ die weet wat ze wil en zelfstandig de wereld aan kan.

Het leverde weinig reacties op. En als vrouwen reageerden, gaven ze aan dat ze geen carrièrevrouw waren. Alsof dat iets is om je voor te schamen…

Nu vind ik een carrière najagen niet per se noodzakelijk in een relatie. Wel vind ik het belangrijk dat er een wederzijdse belangstelling is voor veel onderwerpen. En dat betekent in mijn geval wel dat een hoge opleiding voor de hand ligt. Ik vind het gesprek, de gedachten en de gevatheden die je samen deelt erg belangrijk. Dat zegt niet per definitie dat je prof. dr. ir. of Mr. moet zijn. Soms helpt het wel..:-)

Een opleiding of een diploma zegt uiteindelijk heel weinig. Ik ken hoogopgeleide mensen waar geen zinnig woord uitkomt. Ik ken mensen zonder veel opleiding die spatten van de wijsheid. Op een datingsite met profielen ga je echter selecteren. En dan vallen mensen met de ‘niet-passende’ opleidingen eerder af dan zij die WO of HBO vermelden. ‘Downdaten’ is er dan niet bij.

Je kunt opleidingsniveau natuurlijk faken, net als je leeftijd. Je weet echter al snel wat iemand tussen haar oren heeft zitten door het taalgebruik, de hoeveelheid spelfouten en bij chatten de snelheid van reageren. Taalgevoel en woorden zijn voor mij te belangrijk om continu door spelfouten van de ander heen te willen lezen. Maar ook taalvirtuositeit zegt niet alles.

Ooit chatte ik met een schoonschrijvende vrouw die nooit fouten maakte in haar berichten. Ze bleek een niet-Nederlandse met dyslexie. Haar taalgebruik was echter perfect, haar woorden boeiend, beeldend en bloemrijk. We spraken af. Een topdate. Het smaakte naar meer. En zo geschiedde.

Na een paar weken waren we woordeloos.